آغاز هفته سی ام

سلام پسر قشنگم،

مامانی یه هفته دیگه هم گذشت و ما دوتایی با هم وارد هفته

سی ام شدیم.

اون اولا وقتی میرفتم آکوا و از مامانای دیگه میپرسیدم ماه

چندمی، وقتی میگفتن 30 کلی احساس عقب موندگی

میکردم و حس میکردم همه نی نیاشون دارن میان و نی نی

من از همه کوچولوتره.

اما مامانی خودمم باورم نمیشه که نهااااایتأ 10 هفته دیگه

تو بغلمی و میتونم دستاتو پاهاتو چشاتو ببینم و کلی ذوق

کنم.

عزیز دل من، گل پسر مهربونم، مامانی تا میتونی تو دل من

استراحت کن و خودتو حساااابی قوی کن که وقتی بیای

وسطای پائیزه و هوا سرده.

تو این هفته تنها اتفاق جالبی که افتاد این بود که مامان

شمسی و بابا رضا و سپیده جون و عمو مجید و عمو محمد

بعد از مدتها اومدن خونمون و دور هم بودیم.

خیلی خوش گذشت و مامان شمسی و بابا رضا خونه ما

افطار کردن.

گل پسرم من دیگه میرم یه کم بخوابم تا خستگیام در بره

شما هم قول بده تا میتونی خودتو قوی کنی و حسابی

کوپولو شی چونکه مامانی یه کم نگران رشدته و احساس

میکنه تو این ماه خیلی قمبله نشدی.

دووووووووووووووووووووست دارم نی نی به دنیا نیومده من.

از خدا جونم میخوام مواظبت باشه و صحیح و سالم به من

برسونت.

عشششششششق منی تو مامانییییییییییییییییییییییی.

البته بعد از بابایی.